वद् _vad

वद् 1 P. (वदति, but Ātm. in certain senses and with certain prepositions; see below; उवाद, अवादीत्, वदिष्यति, व दितुम्, उदित; pass. उद्यते desid. विवदिषति)

1 To say, speak utter, address, speak to; वद प्रदोषे स्फुटचन्द्रतारका विभावरी यद्यरुणाय कल्पते Ku.5.44; वदतां वरः R.1.59 'the foremost of the eloquent'.

-2 To announce, tell, communicate, inform; यो गोत्रादि वदति स्वयम्.

-3 To speak of, describe; आश्चर्यवद्वदति तथैव चान्यः Bg.2.29.

-4 To lay down, state; श्रुतिस्मृत्युदितं धर्ममनुतिष्ठन् हि मानवः Ms.2.9;4.14.

-5 To name, call; वदन्ति वर्ण्यावर्ण्यानां धर्मैक्यं दीपकं बुधाः Chandr.5. 45; तदप्यपाकीर्णमतः प्रियवदां वदन्त्यपर्णेति च तां पुराविदः Ku.5. 28.

-6 To indicate, bespeak; कृतज्ञतामस्य वदन्ति संपदः Ki. 1.14.

-7 To raise the voice, utter a cry, sing; कोकिलः पञ्चमेन वदति; वदन्ति मधुरा वाचः; &c.

-8 To show brilliance or proficiency in, be an authority of (Ātm.); शास्त्रे वदते Sk., पाणिनिर्वदते Vop.

-9 To shine, look splendid or bright (Ātm.); लङ्का समाविशद् रात्रौ वदमानो$रिदुर्गमाम् Bk. 8.27.

-1 To maintain, affirm.

-11 To toil, exert, labour (Ātm.); क्षेत्रे वदते Sk. -Caus. (वादयति, ते)

1 To cause to speak or say.

-2 To cause to sound, play on a musical instrument; वीणामिव वादयन्ती Vikr.1.1; वादयते मृदु वेणुम् Gīt.5.

-3 To speak, recite.